^{اکسیژن چیست ؟
اکسیژن گازی است بی رنگ، بی بو و بدون طعم که عنصری حیاتی برای بقاء بشر تلقی می شود و نقش مهمی در ادامه حیات و توسعه سلامتی بشر ایفا می کند. برای تبدیل اکسیژن به مایع و حمل و نقل آن دو روش و جود دارد. روش اول افزایش فشار اکسیژن و روش دوم کاهش دمای اکسیژن است. اکسیژن در فشار بالا (Psig 2000 Bar =138 یا بیشتر) در سیلندرهایی به حجم های از یک لیتر تا ۶۰ لیتر حمل و نقل می شود. همچنین در فشار زیر Psig200 و در دمای زیر ۱۴۷- درجه سانتیگراد به صورت مایع کرایوجنیک در تانکرهای مخصوص قابل نگهداری و حمل و نقل است.
اثرات فیزیولوژیک اکسیژن
علی رغم اینکه استنشاق اکسیژن با خلوص بالا برای مدتی کوتاه، به جز برخی موارد خاص، مضر گزارش نشده، با این حال نوزادان نارس با استنشاق اکسیژن در خلوص بالا، به عوارض چشمی دچار می شوند و اکسیژن تراپی آنان باید کاملا کنترل شده باشد. مصرف اکسیژن کاملا ‌خالص در فشار اتمسفریک، پس از ۲۴ ساعت برای افراد سالم تحریک ریوی وPulmonary edema را موجب می شود. هرگاه لازم شد که اکسیژن درمانی صورت گیرد باید در خلوصی که مشکلات فیزیولوژیک را ایجاد نمی کند، انجام پذیرد و تا زمانی که لازم است انجام شود. به طور کلی در شرایط مختلف از خلوص مختلف اکسیژن استفاده می شود و تمامی طیف ۱۰۰% تا ۲۱% را شامل می شود}